استراتژی Hedging
ترجمه این مقاله با کیفیت متوسط انجام شده است. بلافاصله پس از خرید، دکمه دانلود ظاهر خواهد شد. ترجمه به ایمیل شما نیز ارسال خواهد گردید.
2- مدل زنجیره تأمین باپوشش ریسک مالی با استفاده از قراردادهای آتی
2-1- رفتار تصمیم گیری چند معیاری شرکت های زنجیره تأمین
2-2- مسأله بهینه سازی شرکت هیا زنجیره تأمین
2-3- تعادل شبکه زنجیره تأمین
3- وجود راه حل توازن برای مدل عمومی
4- نتایج تحلیل برای موارد خاص
5- مطالعه موردی شبیه سازی
مطالعه موردی شبیه سازی 1
مطالعه موردی شبیه سازی 2
6- بینش های مدیریتی
مثال ساده ای استراتژی Hedging از پوشش ریسک مالی با استفاده از قراردادهای آتی
In this paper, we develop a network equilibrium model for supply chain networks with strategic financial hedging. We consider multiple competing firms that purchase multiple materials and parts to manufacture their products. The supply chain firms’ procurement activities are exposed to commodity price risk and exchange rate risk. The firms can use futures contracts to hedge the risks. Our research studies the equilibrium of the entire network where each firm optimizes its own operation and hedging decisions. We use variational inequality theory to formulate the equilibrium model, and provide qualitative properties. We provide analytical results for a special case with duopolistic competition, and use simulations to study an oligopolistic case. The analytical and simulation studies reveals interesting managerial insights.
در این مقاله، یک مدل تعادل شبکه ای را برای شبکه های زنجیره تأمین با پوشش ریسک مالی استراتژیک ایجاد می کنیم. چندین شرکت رقیب را در نظر می گیریم که چندین مواد و قطعه را برای تولید محصول خود خریداری می کنند. فعالیت های تدارکاتی شرکت های زنجیره تأمین در معرض خطر قیمت کالا و ریسک نرخ مبادله قرار دارد. شرکت ها می توانند قراردادهای آتی را برای جبران این خطرات استفاده کنند. تحقیقات ما، تعادل کل شبکه را مورد مطالعه قرار می دهد که در آن هر یک از شرکت ها عملیات خود و تصمیمات پوشش ریسک مالی خود را بهینه می کنند. از نظریه نابرابری متغیر برای فرمول کردن مدل تعادل استفاده می کنیم و ویژگی های کیفی را ارائه می دهیم. نتایج تحلیلی را برای یک مورد خاص با رقابت دو طرفه ارائه می دهیم و شبیه سازی هایی را برای بررسی یک مورد انحصاری مورد استفاده قرار می دهیم. مطالعات تحلیلی و شبیه سازی، بینش های مدیریتی جالبی را نشان می دهد.
راهبرد مصونسازی چین در بستر رقابت منطقه‌‌ای ایران و عربستان
ایران و عربستان دو رقیب سنتی در خاورمیانه و خلیج فارس محسوب استراتژی Hedging میشوند. این رقابت در برخی مقاطع به سمت خصومت و برخورد نظامی نیز سوق یافته است. به همین سبب هر دو کشور مایل به ایجاد موازنه بیرونی بر علیه یکدیگر هستند.
بدین منظور همکاری با قدرتهای بزرگ گزینه‌‌ای کارآمد برای تهران و ریاض محسوب میشود. البته ایران و عربستان نه تنها تلاش دارند که با قدرتهای بزرگ روابط استراتژیک برقرار کنند بلکه می‌‌کوشند که تا حد امکان نیز مانع از تعمیق روابط طرف مقابل با شریک استراتژیک خود شوند. به عنوان مثال عربستان سعودی هیچگاه از حل اختلافات ایران و آمریکا (مثلا در مورد برجام) خشنود نبوده است. از این منظر روابط تهران و ریاض با قدرت‌‌هایی مانند ایالات متحده امریکا، روسیه و تا حدودی اتحادیه اروپا بر مبنای رقابت منطقه‌‌ای میان این دو کشور قابل ارزیابی است.
در این میان جمهوری خلق چین را نیز می‌‌توان عضوی از باشگاه قدرتهای بزرگ به حساب آورد. اما چین به عنوان قدرتی نوظهور تلاش دارد خود را درگیر منازعات ژئوپلیتیکی و سیاسی خاورمیانه نکند. از این‌‌رو بیجینگ به طور همزمان مایل به تقویت روابط با ایران و عربستان بدون تاثیرپذیری از منازعات موجود استراتژی Hedging میان آنها است. این در حالی است که روابط چین با هرکدام از این دو کشور حساسیت طرف دیگر را برمی‌‌انگیزد. زیرا تقویت روابط با هرکدام از طرفین به ویژه در مسائلی مانند فروش تسلیحات، همکاری نظامی و صادرات انرژی بر رقابت منطقه‌‌ای تهران و ریاض تاثیرگذار است. از این‌‌رو امکان نادیده گرفتن اختلافات دامنه‌‌دار میان ایران و عربستان برای چین وجود ندارد. لذا بیجینگ ناچار است که تنش موجود در مثلث چین، ایران و عربستان را در راستای منافع خود مدیریت کند. راهبردی که چین برای مدیریت وضعیت موجود در پیش گرفته است را می‌‌توان «استراتژی مصونسازی» نام نهاد.
استراتژی مصونسازی مفهومی اقتباس شده از مباحث اقتصادی و تجاری است و به مجموعه اقداماتی گفته میشود که ریسک سرمایهگذاری را کاهش میدهد. این مفهوم در یک دهه گذشته وارد ادبیات روابط بین الملل شده است و به روش‌‌های غیرنظامی مانند رفتارهای اقتصادی، دیپلماتیک و سازمانی اطلاق میشود که توسط قدرتهای درجه دوم به منظور مقابله با اقدامات قدرت هژمون اتخاذ میشود و در عین حال باعث در امان ماندن از واکنش‌‌های احتمالی هژمون نیز می‌‌گردد. راهبرد مصونسازی در این مفهوم شبیه به همان موازنه نرم در روابط بین‌‌الملل است. این راهبرد را می‌‌توان به روابط قدرتهای بزرگ با دو قدرت منطقه‌‌ای نیز تعمیم داد. در این حالت قدرت بزرگ (که در این نوشتار منظور از آن چین است) تلاش خواهد کرد که با استفاده از راهبرد مصونسازی روابط استراتژیک خود را با دو قدرت منطقه‌‌ای رقیب (در اینجا ایران و عربستان) حفظ کند. به طوری‌که رابطه با هریک از طرفین به رابطه با طرف دیگر آسیب نرساند. مهمترین نمود این وضعیت امضای پیمان جامع همکاری راهبردی میان چین و عربستان در سال 2016 و با ایران در سال 2020 است.
چنان که ذکر شد مهمترین موضوع در راهبرد مصونسازی چین مسائل مربوط به انرژی و موضوعات امنیتی است. بیجینگ در راستای استراتژی مصونسازی به دنبال ایجاد تنوع در منابع تامین کننده انرژی خود به ویژه نفت است. تا در مواقع بحرانی با مشکل روبرو نشود. منطقه خلیج فارس با عظیم‌ترین منابع نفتی جهان یکی از اصلی‌‌ترین منابع تامین کننده نفت چین در آینده خواهند بود. از این رو خاورمیانه به طور عام و خلیج فارس به طور خاص اهمت وافری برای چین دارد. کشورهای خلیج فارس در سال 2019 حدود 44 درصد از نفت وارداتی چین را تامین کردهاند که در این میان عربستان با 16 درصد در رتبه اول قرار دارد. ایران با 3 درصد به طور مشترک با چند کشور دیگر در رتبه نهم صادرات نفت به چین قرار دارد. سایر منابع تامین کننده نفت وارداتی چین در نمودار زیر مشخص است. که خلیج فارس در مجموع رتبه اول را دارد.
استراتژی مصونسازی چین در حوزه نفتی را می‌‌توان در وقایعی مانند توقیف چند نفت کش خارجی توسط ایران در سال 2019 و حمله پهبادی به تاسیسات نفتی عربستان مشاهده کرد. علی‌‌‌رغم جایگاه نخست عربستان در صادارت نفت به چین، اما بیجینگ بر خلاف سایر قدرتهای بزرگ مانند انگلیس، فرانسه و آمریکا به طور مستقیم ایران را مسئول این حملات ندانست و صرفاً بر خویشتنداری طرفین تاکید کرد و هیچگاه بخاطر توقیف نفتکش‌‌ها مانند سایر شرکای عربستان (آمریکا) تهران را محکوم نکرده است.
حتی برخی از تحلیلگران معتقدند که چین با دور زدن تحریمها و خرید حداقلی نفت از ایران قصد دارد که انعطاف‌پذیری تهران در مقابل تحریمها را بالا ببرد تا بدین وسیله مانع از عملی شدن تهدیدات تهران مبنی بر بستن تنگه هرمز شود. بنابراین واضح ست که این نگرانی برای چین وجود دارد که ایران اخلال جدی در ترانزیت انرژی در تنگه هرمز ایجاد کند و باعث توقف در تراتزیت انرژی به سمت چین شود. بنابراین بیجینگ نمی‌‌تواند موضوع امنیت در خلیج فارس که طرفین اصلی آن ایران و عربستان هستند را نادیده بگیرد. با این وجود چین کشوری بدون تعهدات سیاسی و امنیتی پیشین در منطقه است و قابلیت‌‌های نظامی امنیتی بسیار پائین‌‌تری نسبت استراتژی Hedging به ایالات متحده در خاورمیانه و خلیج فارس دارد.
بنابراین برای چین غیرممکن است که در حمایت از ایران و یا برای تامین امنیت در خلیج فارس دست به هرگونه نمایشی بزند که بر خلاف منافع مستقیم عربستان به عنوان متحد استراتژیک ایالات متحده باشد. از این‌‌رو ایجاد راه‌‌های تنفس اقتصادی برای ایران در زمان تحریم به نوعی مصونسازی چین در مقابل بالا گرفتن تنش‌‌ها در منطقه است تا مانع از انجام اقدامی رادیکال از سوی ایران شود. از سوی دیگر پیوندهای اقتصادی فزاینده میان چین و عربستان نیز عاملی متوازن کننده برای سیاست چین در قبال تهران و ریاض عمل میکند. به عنوان مثال حجم سرمایهگذاری چین در عربستان تا سال 2020 حدود 40 میلیارد دلار بوده است در حالی که این رقم در جمهوری اسلامی ایران حدود 26 میلیارد دلار بوده است. از سوی دیگر حجم تجارت خارجی چین با این دو کشور گویای تمایل بیجینگ برای حفط روابط حسنه با هر دو کشور به طور همزمان است. جدول زیر حجم صادرات و واردات چین به/از ایران و عربستان از سال 2015 تا 2019 را نشان میدهد که میتواند معیار خوبی برای سنجش الگوی رفتاری چین در منازعه میان ایران و عربستان باشد.
بدون شک بیجینگ در میانه رقابت ایران و عربستان به منافع اقتصادی خود می‌‌اندیشد و انگیزه‌‌ای برای قربانی کردن یک طرف به نفع دیگری ندارد. با این وجود حجم روابط تجاری چین با ایران و عربستان نشان دهد که این کشور در قالب راهبرد مصونسازی تابع معادلات بینالمللی و فشارهای ساختاری حاکم بر منطقه است و تمایلی به پرداخت هزینه‌‌ای برای نقص تحریمها ندارد. مگر تا اندازه‌‌ای که به خویشتنداری تهران در منطقه کمک کند. چنان که در جدول فوق مشاهده میشود. حجم روابط تجاری چین با ایران پس از خروج آمریکا از برجام کاهش و با عربستان افزایش یافته است. به طوری که واردات چین از ایران از 16 میلیارد دلار در سال 2015 به حدود 4/13 میلیارد دلار در استراتژی Hedging سال 2019 کاهش یافته است. اما این رقم برای عربستان از 30 میلیارد دلار در سال 2015 به بیش از 54 میلیارد دلار در سال 2019 رسیده است. بنابراین اگرچه چین در چارچوب راهبرد مصونسازی تلاش دارد که اختلافات دوجانبه ایران و عربستان تاثیر منفی بر رابطه‌‌اش با این دو کشور نداشته باشد اما بیجینگ تمایل و آمادگی لازم برای مقابله با فشارهای ساختاری و بینالمللی را ندارد. عربستان سعودی نیز از شرایط موجود استفاده بهینه را برده و تا حد امکان جایگاه خود را در روابط تجاری با چین ارتقا داده و خود را به این کشور نزدیک کرده است.
در مورد فروش تسلیحات چینی به ایران و عربستان داده‌ها و اطلاعات دقیقی در دست نیست. اما در هر صورت بعید به نظر می‌‌رسد که قصد چین از معاملات تسلیحاتی با تهران و ریاض برهم زدن موازنه میان طرفین باشد. انگیزه اصلی چین کسب منافع اقتصادی از فروش تسلیحات است. بر اساس اطلاعات موسسه تحقیقات بینالمللی صلح استکهلم چین در سال 2019 با حدود 5/1 میلیارد دلار در جایگاه چهارم صادرکنندگان تسلیحات در جهان قرار گرفته است و به نظر می‌‌رسد که در سال‌های آینده به طور جدی‌‌تر وارد بازار تسلیحات در جهان شود. مانورهای مشترک تسلیحاتی را می‌‌توان مقدمه‌‌ای برای این امر در نظر گرفت. در همین راستا می‌‌توان به مانورهای مشترک چین با ایران و عربستان اشاره کرد. به عنوان مثال عربستان و چین در سال 2016 نخستین تمرین مشترک نظامی ضد تروریسم در استان سین کیانگ چین را برگزار کردند.
شایان ذکر است که عربستان تا کنون فقط با یالات متحده چنین مانورهایی داشته است. همچین درنوامبر سال 2019 نیروی دریای چین و عربستان در پایگاه دریایی ملک فیصل تمرین دریایی سه هفته‌‌ای را به اجرا گذاشتند. درست یک ماه بعد چین و ایران به همراه روسیه مانور دریایی گسترده‌‌ای را در دریای عمان و شمال اقیانوس هند اجرا کردند. با توجه به شواهد مذکور می‌‌توان نتیجه‌‌گیری کرد چین بدون درگیر شدن در معادلات امنیتی میان ایران و عربستان مایل به تقویت همکاری‌‌های نظامی و امنیتی با هر دو طرف است و از این طریق به ریاض و تهران نشان میدهد که انگیزه‌‌ای برای سوگیری‌‌های امنیتی در منازعات این دو کشور ندارد.
سیاست ایالات متحده نسبت به چین در چارچوب استراتژی مصونسازی (2021-1990)
روابط آمریکا و چین مهمترین و در عین حال پیچیده‌ترین روابط در آسیا است. با توجه به رشد سریع چین و تلاش امریکا برای حفظ قدرت خود در منطقه، دو کشور در کشمکش فزاینده‌ای برای کسب قدرت و نفوذ بیشتر در آسیا قرار گرفته‌اند و سطوح مختلف تعامل و رقابت را در برابر یکدیگر تجربه می‌نمایند. پرسش این است که با عنایت به اهمیت آسیا در استراتژی‌های کلان ایالات‌متحده، واشنگتن چه راهبردی را در مقابل ظهور پکن در منطقه دنبال می‌نماید؟ فرضیه پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته آن است که واشنگتن به دلیل نگرانی از پیامدهای غیرقابل پیش‌بینی رقابت با چین که ممکن است به منازعه نظامی دو کشور منجر شود؛ سعی نموده است طیفی از استراتژی مصونسازی(مثبت تا منفی) را متناسب با ارزیابی این کشور از تاثیر خیزش چین بر هژمونی آمریکا در دستور کار قرار دهد تا ضمن مهار چین از رویارویی مستقیم با این کشور جلوگیری نماید. یافته‌های پژوهش نشان میدهد که ایالات‌متحده در برخورد با رقبا، استراتژی‌های متنوعی را به صورت هوشمند متناسب با شرایط ژئوپلتیک منطقه و فضای عمومی بینالمللی به کار برده است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
US Policy Towards China in the Framework of the Immunity Strategy (1990-2021)
نویسندگان [English]
- maryam derakhshandeh lazarjani 1
- nozar Shafiee 2
1 PhD student in International Relations, Islamic Azad University, Isfahan Branch (Khorasgan), Isfahan, Iran
US-China relations are the most important and at the same time the most complicated relations in Asia. Given China's rapid growth and US efforts to maintain its power in the region, the two countries are in an increasing struggle to gain more power and influence in Asia, and are experiencing different levels of interaction and competition against each other. The question is, considering the importance of Asia in the macro strategies of the United States, what strategy does Washington follow against the rise of Beijing in the region? The hypothesis of the research, which has been investigated in a descriptive-analytical way, is that Washington is worried about the unpredictable consequences of competition with China, which may lead to a military conflict between the two countries; It has tried to put a range of hedging strategies (positive to negative) in accordance with this country's assessment of the impact of China's rise on American hegemony, in order to restrain China and avoid direct confrontation with this country. Findings show that the United States has used a variety of strategies in dealing with competitors intelligently in accordance with the geopolitical conditions of the region and the international public space.
3 استراتژی موفق برای معامله اتریوم تا رسیدن به ارتقای مرج
جامعه رمزارزها مدت زیادی است که انتظار ارتقای شبکه اتریوم را می‌کشند که بالاخره قرار است در تاریخ 15 الی 16 سپتامبر (24 الی 25 شهریور) الگوریتم اجماع این شبکه از اثبات کار (Proof-of-Work / PoW) به اثبات سهام (Proof-of-Stake / PoS) انتقال پیدا کند.
تحلیلگران و معامله‌گران طی یک سال گذشته پیامدهای مختلف این ارتقا و استراتژی‌های گوناگونی را جهت معامله اتریوم مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند که از بین آنها، سه رویکرد پیش رو بیشتر از بقیه موارد توجه معامله‌گران را به خود جلب کردهاند.
هولد کردن اتریوم و دریافت توکن های هارد فورک
نخستین استراتژی برای معامله اتریوم تا رسیدن به ارتقای مرج (Merge) تا حدی آسان است. معامله‌گران به‌راحتی می‌توانند در بازارهای اسپات (Spot) به خرید اتریوم بپردازند و دارایی خود را در کیف پول صرافی و یا هر کیف پول رمزارزی با قابلیت پشتیبانی از توکن‌های فورک‌شده نگهداری کنند تا زمان راه‌اندازی مرج، توکن‌های PoW را دریافت کنند.
در سال 2017 و زمانی که فورک بیت کوین یعنی بیت کوین کش (Bitcoin Cash / BCH) انجام شد، هولدرهای بیت کوین برابر با موجودی خود توکن‌های BCH را دریافت کردند که برای بازه‌ای از سال قیمت هر واحد از آن به 1,650 دلار نیز رسید.
هولدرها با دریافت توکن‌های PoW اتریوم می‌توانند آنها را در پلتفرمی که از این توکن‌ها پشتیبانی کند به فروش برسانند.
باز کردن موقعیت های خرید و فروش در معامله اتریوم
فرض کنیم شما در مورد اجرای موفقیت‌آمیز ارتقای مرج اتریوم کمی مشکوک هستید. البته بسیاری از مردم چنین دیدگاهی را دارند؛ به‌ویژه این که در سال میلادی جاری اتفاقاتی نظیر از بین رفتن سود سالانه بیت کوین، سقوط پلتفرم‌های واندِرلند مانی (Wonderland Money)، ترا (Terra)، سلسیوس (Celsius) و تری اَروز کپیتال (Three Arrows Capital) افتاده است و از این رو، داشتن احساسات ضد و نقیض و اضطراب پیرامون یک تغییر اساسی در دومین رمزارز برتر بازار، کاملاً طبیعی است.
انتخاب مناسب برای سرمایه‌گذارانی که دیدگاهشان در مورد ارتقای مرج همزمان مثبت و منفی است، هِج کردن (Hedging) است. به بیان استراتژی Hedging ساده، شخص یک موقعیت خرید (Long) در معامله اتریوم دارد، همانند بسیاری از هولدرهای اتریوم که برای سال‌ها است این رویکرد را داشته و یا حداقل از زمان رسیدن اتریوم به کف 880 دلاری آن، وارد معامله خرید این دارایی شده‌اند.
همزمان با حفظ چنین موقعیتی (خرید اتریوم یا باز کردن موقعیت Long در معاملات بازار مشتقات)، باز کردن یک موقعیت شورت (Short) یا فروش در معاملات آتی (Futures) یا اختیار (Options) از سرمایه‌گذار در برابر کاهش‌های ناگهانی قیمت اتریوم محافظت میکند و در نهایت، فرد توکن‌های هارد فورک آن را نیز دریافت کرده که این مسئله نیز موجب خنثی‌سازی ضررهای به‌دست آمده از معامله اتریوم در بازار اسپات میشود.
همین که یک سرمایه‌گذار مضطرب امید داشته باشد که میتواند ضررهای احتمالی را با دریافت توکن‌های هارد فورک جبران کند، از لحاظ ذهنی برای وی بسیار مثبت بوده و حتی شاید از این استراتژی خود، سود مناسبی به‌دست آورد.
تبدیل دارایی ها به استیبل کوین و معامله اتریوم در روند فعلی
برای برخی از سرمایه‌گذاران ریسک‌های مرتبط با معامله اتریوم تا روز راه‌اندازی ارتقای مرج، وزنه سنگین‌تری نسبت به پاداش‌ها و دریافت توکن‌های هارد فورک اثبات کار (PoW) اتریوم دارد.
این سرمایه‌گذاران بهتر است صرفاً با تبدیل دارایی‌های خود به یک استیبل کوین، هم‌جهت با روند بازار و یا طی یک حرکت صعودی قوی به معامله اتریوم بپردازند. فرد با توجه به چنین شرایطی، میتواند به‌صورت روزانه در شکست‌های صعودی و نزولی قیمت و یا در الگوی‌های کوتاه‌مدت تایید‌شده در یک روند، معاملات خود را انجام دهد.
بسیاری از معامله‌گران استراتژی معاملاتی ارتقای مرج اتریوم را به‌عنوان استراتژی «خرید شایعه و فروش خبر» در نظر گرفته‌اند و معتقدند پس از تکمیل این به‌روزرسانی، قیمت اتریوم به‌طرز قابل توجهی کاهش پیدا میکند.
چنانچه شما نیز با توجه به ارتقای مرج این دیدگاه را در مورد معامله اتریوم دارید و سرمایه معاملاتی شما را استیبل کوین‌ها تشکیل داده‌اند، طراحی و پیاده‌سازی این استراتژی معاملاتی کار دشواری نخواهد بود.
این معامله‌گران در صورتی که به‌طور کل به آینده اتریوم امیدوار هستند، می‌توانند در صورت کاهش قیمت آن، به خرید در کف بپردازند و چنانچه حجم معاملات توکن‌های PoW اتریوم در صرافی‌ها افزایش پیدا کرد، می‌توانند از نوسنات قیمتی این توکن‌ها نیز کسب سود کنند.
استراتژی شایعه را بخر، خبر را بفروش چیست؟
یک استراتژی معاملاتی که معامله‌گر بر اساس یک شایعه اقدام به خرید یک دارایی میکند تا هنگام انتشار رسمی خبر آن و افزایش سطح تقاضا، جهت کسب حداکثر سود دارایی خود را بفروشد.
مفهوم هج کردن در بازارهای مالی
مفهوم هج کردن در بازارهای مالی | معرفی کلی هج کردن هج کردن (hedging) به معنی خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی‌های دیگر می‌باشد. هجینگ در امور مالی یک استراتژی مدیریت ریسک است که با کاهش و از بین بردن ریسک عدم قطعیت‌ها سروکار دارد. این استراتژی کمک میکند تا ضررهایی که […]
مفهوم هج کردن در بازارهای مالی |
معرفی کلی هج کردن
هج کردن (hedging) به معنی خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی‌های دیگر می‌باشد. هجینگ در امور مالی یک استراتژی مدیریت ریسک است که با کاهش و از بین بردن ریسک عدم قطعیت‌ها سروکار دارد. این استراتژی کمک میکند تا ضررهایی که ممکن است به دلیل نوسانات ناشناخته قیمت سرمایه گذاری ایجاد شود، پوشش داده شود.
این سازوکار یک روش استاندارد است که سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار از آن استفاده می‌کنند تا از سرمایه‌های خود در برابر ضرر و زیان محافظت کنند. این استراتژی در زمینه‌های زیر نیز انجام میشود:
کالاها: شامل محصولات کشاورزی، محصولات انرژی، فلزات و غیره است. خطر مرتبط با این موارد به عنوان ریسک کالا شناخته میشود.
اوراق بهادار: شامل سرمایهگذاری در سهام، شاخص و غیره است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان ریسک حقوق صاحبان سهام یا ریسک اوراق بهادار شناخته میشوند.
- ارزها: شامل ارزهای خارجی است. انواع مختلفی از خطرات مرتبط با آن وجود دارد مانند – خطر نوسانات ریسک ارزی و غیره
- نرخ بهره: شامل نرخ‌های وام است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان خطرات نرخ بهره شناخته میشوند.
- آب و هوا: همچنین یکی از موضوعاتی است که امکان حفاظت از آن وجود دارد.
برخی از بروکرها به شما اجازه می دهند تا معاملاتی انجام دهید که هج مستقیم (Direct Hedge) هستند. هج مستقیم یعنی زمانی که اجازه داشته باشید وارد معامله ای شوید که در آن به عنوان مثال جفت ارز USD/GBP خریده و در عین حال بتوانید همان جفت ارز بفروشید.
با اینکه سود خالص هر دو معامله در زمان باز بودن آنها صفر است، شما می توانید با زمان بندی درست در بازار و بدون ضرر اضافی پول بیشتری به دست بی آورید.
یک هج ساده Forex از شما محافظت می کند زیرا به واسطه ی آن می توانید استراتژی Hedging در جهت مخالف و بدون نیاز به بستن معامله اولیه تان به معامله بپردازید. می توان ادعا کرد که بهتر است معامله اولیه با یک ضرر بسته شود و سپس معامله ی جدیدی در پوزیشن بهتری انجام شود. این یکی از تصمیماتی است که شما استراتژی Hedging به عنوان یک معامله گر با آن روبرو خواهید بود.
مطمئناً می توانید معامله اولیه تان را ببندید و بعداً دوباره با قیمتی بهتر وارد بازار شوید. مزیت استفاده از هج این است که شما را قادر می سازد تا در عین نگه داشتن معامله اول در بازار، با استفاده از معامله دوم زمانی که بازار در جهت مخالف پوزیشن اولیه تان حرکت می کند سود کنید.
اگر حدس می زنید که بازار در جهت مساعدی با معامله اولیه تان در حال تغییر مسیر است، همواره می توانید یک اردر توقف ضرر (Stop Loss) بر روی معامله هج قرار داده و یا آن را ببندید.
جفت ارزهای چندگانه
یک معامله گر Forex می تواند با استفاده از ۲ جفت ارز متفاوت در برابر یک ارز خاص هج کند. به عنوان مثال، شما می توانید یک پوزیشن خرید در جفت ارز EUR/USD و یک پوزیشن فروش در جفت ارز USD/CHF داشته باشید. در این صورت، شاید دقیق نباشد، اما شما به این ترتیب ریسک USD را هج کرده اید. تنها مشکل این نوع هج کردن این است که شما در معرض نوسانات یورو (EUR) و فرانک سوئیس (CHF) قرار خواهید گرفت.
به این ترتیب، اگر ارزش یورو در برابر تمام ارزهای دیگر افزایش پیدا کند، این منجر به نوسانی در جفت ارز EUR/USD شده که توسط معامله USD/CHF تان خنثی نخواهد شد. به طور کل، این روش قابل اعتمادی برای هج کردن نیست مگر اینکه هج پیچیده ای در نظر دارید که بسیاری از جفت ارزها را در بر می گیرد.
دلیل اصلی استفاده از هج به حداقل رساندن ریسک در معاملات است. اگر با دقت انجام شود، هج می تواند بخش بزرگی از برنامه تجاری تان باشد. تنها معامله گران با تجربه که نوسانات و زمان بندی بازار را به درستی درک می کنند باید از هج استفاده کنند. بکارگیری هج بدون داشتن تجربه تجاری کافی خیلی زود منجر به خالی شدن موجودی حساب تان خواهد شد.
انواع مختلف هج کردن
هجینگ به طور کلی به سه نوع تقسیم میشود که به سرمایه‌گذاران کمک میکند تا با معامله بر روی کالاها، ارزها یا اوراق بهادار مختلف سود کسب کنند. این سه دسته عبارتند از:
- قرارداد فوروارد: این قرارداد توافق نامه‌ای غیر استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد فوروارد شامل قراردادهای مختلفی مانند قراردادهای مبادله‌ای برای ارزها، کالاها و غیره است.
- قرارداد فیوچرز: یک قرارداد استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ خاص و مقدار استاندارد توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد آتی شامل قراردادهای مختلف مانند کالاها، قراردادهای آینده ارزها و غیره است.
- بازارهای پول: یکی از اجزای اصلی بازارهای مالی است که در آن وام‌های کوتاه مدت، استقراض، خرید و فروش با سررسید یک سال یا کمتر انجام میشود. این موضوع شامل اشکال مختلفی از فعالیت‌های مالی ارزها، عملیات بازار پول برای بهره، فراخوان سهام است که در آنها وام‌های کوتاه مدت، استقراض، فروش و وام با سررسید یک سال یا بیشتر اتفاق می‌افتد.
مزایای هج کردن
- میتواند برای قفل کردن سود استفاده شود.
- معامله گران را قادر می‌سازد تا در دوره‌های سخت بازار زنده بمانند.
- تلفات را تا حد زیادی محدود میکند.
- از آنجا که موجب سرمایه گذاری سرمایه گذاران در طبقات مختلف دارایی میشود، نقدینگی را افزایش میدهد.
- همچنین به صرفه جویی در وقت کمک میکند، زیرا با استفاده از این استراتژی معامله‌گران بلندمدت ملزم به نظارت و تنظیم سبد سهام خود با نوسانات روزانه بازار نیستند.
- یک مکانیسم قیمت انعطاف پذیر را ارائه میدهد، زیرا به هزینه کمتری از مارجین نیاز است.
- در صورت هج کردن موفقیت آمیز از معامله گران در برابر تغییرات قیمت کالاها، تورم، تغییرات نرخ ارز، تغییرات نرخ بهره و غیره محافظت میکند.
- در پوشش با استفاده از معاملات اختیار، فرصتی برای معامله گران فراهم میشود تا با استفاده از استراتژی‌های معاملات، گزینه‌های پیچیده را برای به حداکثر رساندن بازده اعمال کنند.
- به افزایش نقدینگی در بازارهای مالی کمک میکند.
سرمایه گذاران چگونه صندوق‌های تامینی را پوشش می دهند؟
استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که توسط سرمایه‌گذاران برای کاهش ریسک استفاده میشود مانند:
- تخصیص دارایی: با تنوع بخشیدن به پرتفوی سرمایه گذار با کلاس‌های مختلف دارایی انجام میشود. به عنوان مثال، شما می‌توانید ۴۰ درصد سرمایه را در سهام سرمایه گذاری کنید و باقی سرمایه‌تان را به کلاس‌های دارایی ثابت تخصیص دهید. این موضوع به تعادل سرمایه گذاری کمک میکند.
- ساختار: با سرمایه گذاری قسمت خاصی از پورتفو در اوراق بدهی و بقیه در اوراق مشتقه انجام میشود. سرمایه گذاری در بدهی ثبات را ایجاد میکند در حالی که سرمایه گذاری در اوراق مشتقه به منظور پوشش ریسک به کار گرفته میشود.
- استفاده از اوراق اختیار: این گزینه شامل خرید اختیار خرید و اختیار روش است که به راحتی می‌توانید دارایی‌ها را مستقیماً ایمن کنید.
- استراتژی آربیتراژ: بسیار ساده و در عین حال بسیار هوشمندانه است. این استراتژی شامل خرید یک محصول و فروش سریع آن در بازار دیگر با قیمت بالاتر است. بنابراین در صورت وجود چنین فرصتی سودی ناچیز اما ثابت تضمین میشود. این استراتژی معمولاً در بازار سهام استفاده میشود.
بیایید یک مثال بسیار ساده از یک دانش آموز دبیرستانی در نظر بگیریم که یک جفت کفش Asics را از فروشگاه اوت لت که در نزدیکی خانه او است فقط ۴۵ دلار خریداری کرده و آن را به قیمت ۷۰ دلار به هم مدرسه‌ای خود بفروشد. دانش آموز دوم نیز خوشحال است که قیمت بسیار ارزان تری را در مقایسه با فروشگاه بزرگ که همین کفش را با قیمت ۱۱۰ دلار به فروش می‌رساند، پیدا کرده است.
- استراتژی کاهش میانگین: شامل خرید واحد‌های بیشتری از یک محصول خاص است حتی اگر هزینه یا قیمت فروش محصول کاهش یافته باشد. سرمایه گذاران سهام اغلب از این استراتژی استفاده می‌کنند. اگر قیمت سهامی که قبلاً خریداری کردهاند به میزان قابل توجهی کاهش یابد، آنها سهام بیشتری را با قیمت پایین خریداری می‌کنند. سپس، اگر قیمت بین دو قیمت خرید آنها به نقطه‌ای افزایش یابد، سود حاصل از خرید دوم ممکن است ضررهای مورد اول را پوشش دهد.
سخن آخر
هجینگ روش مهمی است که سرمایه گذاران می توانند برای محافظت از سرمایه گذاری های خود در برابر تغییرات ناگهانی و پیش‌بینی نشده در بازارهای مالی از آن استفاده کنند.
دیدگاه شما