مکانیسم کاری رمز ارزها

رمز ارز چیست؟

ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای دیجیتالی هستند که برای ایجاد و امنیت خود، از رمزنگاری استفاده می‌کنند. بیت‌کوین، نخستین رمز ارز محسوب می‌شود ولی هزاران ارز رمزنگاری شده دیگر بعد از آن هم به وجود آمدند.

در چند سال اخیر، ارزهای رمزنگاری شده بسیاری ظهور یافتند و همه آن‌ها ادعا دارند چیز متفاوتی ارائه می‌دهند. بیت‌کوین نخستین آن‌ها بود و ارزش آن در اواخر سال 2017، به طور فوق العاده‌ای افزایش رسید و به حدود 20 هزار دلار رسید و پس از آن، در اوایل سال 2018 بیش از 60% افزایش پیدا کرد. سه سال طول کشید تا بزرگ‌ترین رمزارز جهان بتواند به بالاترین قیمت خود برسد. اواخر سال 2020 ارزش بیت‌کوین در کمتر از یک ماه، دو برابر شد. در سال 2021 شرکت‌های بزرگی به سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین روی آورده‌اند و حالا می‌توان گفت عقیده بدبینان برجسته وال‌استریت درباره پادشاه رمزارزها تغییر کرده است.

اما واقعا ارزهای رمزنگاری شده چه هستند، چگونه کار می‌کنند و چرا تا این حد بین مردم تا محبوب شده‌اند؟ در این مقاله به تمام این سوالات پاسخ می‌دهیم و در دالان پر رمز و راز و هیجان‌انگیز این انقلاب پولی قدم می‌گذاریم.

رمز ارز چیست؟​

ارز رمزنگاری شده یا رمز ارز، نوعی پول دیجیتال است. این ارز از رمزنگاری یا کریپتوگرافی (به همین دلیل نام کوتاه شده کریپتو برای آن به کار می‌رود) برای تنظیم نحوه ایجاد نشانه‌ها، نحوه معامله و امنیت آن‌ها استفاده می‌کند و بانک مرکزی یا دولت آن را کنترل یا مدیریت نمی‌کند. غیر متمرکز بودن رمز ارزها برای بسیاری جذابیت اصلی این فضا محسوب می‌شود.

بیت‌کوین نخستین ارز رمزنگاری شده‌ای بود که توسط شخص یا اشخاصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ایجاد شد. ساتوشی اولین بار در اکتبر 2008 در سپیدنامه‌ای (White Paper)، مفهوم «سیستم نقدی الکترونیکی نظیر به نظیر» خود را تشریح کرد. بلاک چین (زنجیره بلوکی) بیت‌کوین یا همان شبکه‌ای که بیت‌کوین روی آن کار می‌کند، در ژانویه 2009 راه‌اندازی شد. البته امروزه بلاک چین‌های متنوعی با کاربردهای مختلف ایجاد شده‌اند.

در اصل، ویژگی‌های اصلی رمز ارزها را به صورت زیر می‌توان نام برد:

• دیجیتال: ارزهای رمزنگاری شده کاملاً بومی اینترنت هستند. شما نمی‌توانید آن‌ها را به صورت فیزیکی لمس کرده یا نگهداری کنید. شاید تصاویر سکه‌های طلای فیزیکی که حرف B روی آن‌ها حک شده گمراه کننده باشد.
• غیرمتمرکز: کلیه معاملات رمز ارزها در یک لیست عمومی یا دفتر اصلی ذخیره می‌شوند. این بدان معنی است که سوابق به طور هم زمان در نودهای مختلف (گره‌ها) ذخیره می‌شوند.
• نظیر به نظیر: ارزهای رمزنگاری شده بین طرف‌های معامله به صورت الکترونیکی مبادله می‌شوند بدون آنکه برای تأیید معامله نیاز به یک طرف مرکزی یا واسطه باشد.

ارزهای رمزنگاری شده چگونه به وجود می‌آیند؟

بیشتر ارزهای رمزنگاری شده (اما نه همه آن‌ها)، واحد یا کوین جدید را از طریق فرآیند استخراج تولید می‌کنند. در این فرایند، استخراج‌کنندگان یا ماینرها با استفاده از کامپیوترهای گران قیمت، بر سر حل معماهای رمزنگاری پیچیده برای تأیید بسته‌های سوابق معاملات (بلوک‌ها) در یک دفتر ثبت رقابت می‌کنند.

استخراج‌کنندگان برای کاری که می‌کنند کوین جدید پاداش می‌گیرند و این نحوه تولید کوین‌های جدید است. در بلاک چین بیت‌کوین، پاداش استخراج، هر چهار سال یک بار به نصف کاهش می‌یابد تا سرعت ایجاد بیت‌کوین کم شود.

نحوه کار با رمز ارزها

این روزها بحث‌هایی وجود دارد که آیا ارزهای رمزنگاری شده واقعاً شبیه ارز رفتار می‌کنند یا اینکه بیشتر شبیه کالا با آن‌ها رفتار می‌شود. برخی افراد می‌گویند به جای ارزهای رمزنگاری شده، باید آن‌ها را «دارایی دیجیتال» دانست.

اما ارزهای رمزنگاری شده فقط به عنوان جایگزین دلار و پوند ایجاد نشده‌اند. می‌توان از آن‌ها برای موارد مختلفی استفاده کرد. در ادامه سه نمونه از رمز ارزهایی که بعد از بیت‌کوین به وجود آمده‌اند را معرفی می‌کنیم:

لایت‌کوین: بلاک چین لایت‌کوین در سال 2011 به عنوان انشعابی (با تغییری در کد) از بلاک چین بیت‌کوین ایجاد شد. خالق آن، چارلی لی، آن را به عنوان نقره دیجیتال می‌داند. لاین‌کوین با نماد LTC در بازار شناخته می‌شود.

اتریوم: بلاک چین اتریوم در سال 2015 راه‌اندازی شد و به طور خاص برای تأمین انرژی برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapps) و قراردادهای هوشمند در شبکه طراحی شده است. رمز آن اتر یا ETH نامیده می‌شود.

فایل‌کوین: شبکه فایل‌کوین که در سال 2020 راه‌اندازی شد، به مردم این امکان را می‌دهد فضای ذخیره سازی کامپیوتری مانند Dropbox برای وب غیرمتمرکز اجاره کنند. رمز این شبکه با نماد FIL شناخته می‌شود.

تکامل رمز ارزها

تکامل ارزهای رمزنگاری شده تا حد زیادی سریع بوده. برای کمک به شما در درک چگونگی این تکامل، جدول زیر را ایجاد کرده‌ایم تا نشان دهد چگونه برخی از بزرگ ترین ارزهای رمزنگاری شده سعی در حل مشکلات مختلف دارند.

سه نسل ارزهای رمزنگاری شده:

نسل اول	نسل دوم	نسل سوم
نام پروژه	بیت‌کوین	اتریوم	IOTA.
ارز	BTC – Bitcoin	ETH – Ether	mIOTA – Milli IOTAs
مکانیسم توافق	BlockChain	Eth-HASH	Tangle
فرآیند تصدیق	اثبات کار	اثبات کار (در حال تغییر به اثبات سرمایه)	الگوریتم Tangle
سایر مثال‌ها	لایت‌کوین (LiteCoin)	ریپل (Ripple)	کاردانو (Cardano)

چرا تعداد رمز ارزها بسیار زیاد است؟

بیت‌کوین اولین ارز رمزنگاری‌شده بود و برخی از مشکلات اساسی ایجاد پول دیجیتال را حل کرد. اما خالی از نقص نبود. در نتیجه توسعه‌دهندگان، کارآفرینان و برنامه‌نویسان مشغول ساخت ارزهای رمزنگاری‌شده‌ای هستند که انواع مختلف نیازها را برآورده ساخته و مشکلات مختلف را برطرف کنند.

برتری رمز ارزها نسبت به ارزهای فیات چیست؟

• ارزهای رمزنگاری‌شده را می‌توان طوری طراحی کرد که هیچکس نتواند متوجه شود که شما چه کسی هستید یا رمز خود را صرف چه چیزی می‌کنید. اگرچه معاملات مربوط به آدرس کیف پول‌ها، در معرض مکانیسم کاری رمز ارزها دید عموم قرار دارند.
• دولتی آن‌ها را کنترل نمی‌کند. مردم در کشورهای ناپایدار که ارزهای بی‌ثبات دارند می‌توانند از این ارزها به عنوان راه جایگزینی برای خرید کالا و خدمات استفاده کنند.
• رمز ارزها امن‌تر هستند. هک دفترهای ثبت توزیع‌شده بسیار دشوار است، زیرا هیچ نهاد متمرکزی آن را کنترل نمی‌کند.
• معاملات رمز ارزها ارزان‌تر و سریع‌تر انجام می‌گیرد. در حالی که صرافی‌های رمز ارز برای خرید، فروش یا انتقال ارزهای خود هزینه‌ای از شما دریافت می‌کنند، هزینه‌ها بسیار پایین‌تر از هزینه انتقال پول به خارج از مرزها در دنیای واقعی بوده و معاملات بسیار سریع‌تر تأیید می‌شوند.
• آن‌ها بدون مرز هستند. ارزهای رمزنگاری‌شده دقیقاً مانند اینترنت می‌توانند در هرجایی استفاده شوند.
• می‌توان از رمز ارزها برای انجام قراردادها استفاده کرد. ارزهای رمزنگاری‌شده فقط به عنوان شکلی از پول استفاده نمی‌شوند. می‌توان از آن‌ها برای ذخیره قرارداد بین افراد استفاده کرد. رمز ارزها می‌توانند این قراردادها را به طور خودکار انجام دهند.

آینده رمز ارزها

ما هنوز در ابتدای راه عصر رمز ارزها هستیم. ارزهای متعددی می‌آیند و می‌روند و برخی از آن‌ها واقعا ارزشمند خواهند شد در حالی که برخی دیگر ارزش خود را از دست می‌دهند.

با توجه به استقبال و رشد پر سرعت این صنعت می‌توان گفت که رمز ارزها به عنوان یک کل، فناوری و صنعت ماندگار خواهند بود.

ماینو پلتفرم استخراج بیت‌کوین است. دغدغه‌های مدیریت و تامین برق ماینرها را رها کرده و ماینینگ را با خیال راحت به ما بسپارید.

صفر تا صد: مکانیزم اجماع و انواع آن، دلیل امنیت بلاک چین‌ها

انواع مکانیزم‌ یا الگوریتم‌های اجماع

پس از همه‌گیری و افزایش مقبولیت رمزارزها میان مردم، جوامع و موسسات مختلفی سعی به ایجاد جریان درآمدی از این منابع داشته‌اند. و از طرفی سازمان‌های دیگری قصد ارائه خدمات مبتنی بر تکنولوژی‌های بستر بلاک چین داشته‌اند.همه‌ی این مشاغل و جوامع توسط مکانیزمی بهینه می‌شوند که مکانیزم اجماع نام دارد و ما قصد داریم تا به معرفی کامل انواع این مکانیزم‌ها بپردازیم. وظیفه اصلی این مکانیزم تضمین امنیت و همگام سازی تراکنش‌ها با شبکه است و برای اثبات همه نود‌ها به سامانه ضروریست.

به طور خلاصه انواع مکانیزم‌های اجماع به نه نوع اصلی زیر تقسیم می‌شود.

PoW – PoS – DpoS – PoC – PoET – PoI – PoAu – PoAc – PoH

Proof Of Work

اثبات از طریق کار انجام شده اولین نوع از مکانیزم‌ اجماع است که ماینینگ یا ماین کردن نیز نامیده می‌شود. که در این نوع اثبات ماینرها برای حل مسائل پیچیده ریاضی با یکدیگر رقابت می‌کنند و میزان قدرت پردازشی ماینر با میزان درآمد یا سرعت آن در حل مسائل آن رابطه مستقیم دارد. این نوع از ماینینگ انواع مختلفی مانند CPU mining، GPU mining، FPGA mining، ASIC mining و Mining pools دارد. این ماینرها بعد از حل مسائل ریاضی یک بلوک به عنوان پاداش دریافت می‌کنند به شرطی که اولین ماینری باشند که سوال مربوطه را حل کرده است. درجه سختی‌ این مسائل می‌تواند با توجه به شماره بلوک متفاوت باشد. رمزارزهای زیادی از این مکانیزم اجماع استفاده می‌کنند که مهم ترین آن‌ها بیت کوین است. در حال حاضر مصرف انرژی برای ماین هر بیت کوین ۵۱.۱۳ TWh می‌باشد که رقم بالایی است و هزینه‌های زیادی در پیش دارد.

Proof of Stake

روش اثبات سهم از پروسه‌های غیرانتخابی متفاوتی استفاده می‌کند تا تعیین شود که چه کسی بلوک بعدی را تهیه می‌کند. کاربران بلاک چین‌ها می‌توانند مقداری از توکن‌های خود را برای مدت مشخصی قفل کنند تا به یک تایید کننده شبکه تبدیل شوند. بعد از تبدیل به یک تایید کننده شبکه ، کاربران می‌توانند به ایجاد بلوک در شبکه بپردازند. تاییدکننده‌ها همچنین می‌توانند براساس قوانین و ساختار بلاک چین مورد نظر انتخاب شوند. به طور معمول کاربری که بیش‌ترین حجم دارایی قفل شده در طولانی ترین مدت را دارد شانس بیش‌تری برای انتخاب شدن دارد. از معروف ترین شبکه‌های مبتنی بر PoS می‌توان به شبکه کاردانو اشاره کرد. اتریوم نیز به دلیل مصرف زیاد انرژی مکانیزم PoW آماده انتقال به شیوه PoS می‌باشد.

Delegated Proof of Stake

در پروسه روش اثبات سهم واگذار شده کاربران می‌توانند با قفل کردن سهام خود به رای دادن شماره خاصی از سپرده‌ها بپردازند. قدرت رای هر شخص بستگی با میزان دارایی قفل شده آن شخص دارد.

برای مثال اگر یک کاربر ۲۰ واحد از سهم x را برای سپرده‌گذاری قفل کرده باشد رای معتبرتری از کاربری که ۲ واحد از همان سهم را برای سپرده‌گذاری قفل کرده است دارد. سپرده‌ای که بیش‌ترین تعداد رای را داشته باشد می‌تواند به ساخت بلوک جدید و دریافت جایزه آن بپردازد. این نوع از مکانیزم سریع‌ترین بوده و به عنوان دموکراسی دیجیتال شناخته می‌شود. رمزارز ای او اس EOS یکی از رمزارزهایی است که از این سیستم استفاده می‌کند.

Proof of Capacity

در شیوه اثبات ظرفیت، راه حل مسائل پیچیده در ذخایر دیجیتال با نام Hard disks ذخیره می‌شود. به این فرآیند نقشه‌کشی یا Plotting گفته می‌شود. در این روش بعد از اینکه هاردها پر از اطلاعات شوند اجازه‌ی ساخت بلوک را دارند. کاربری که بیش‌ترین سرعت را در پیدا کردن راه حل مسئله بیان شده داشته باشد شانس بیش‌تری برای ساخت بلوک دارد. علاوه بر این حجم بیش‌تری از حافظه شانس بیش‌تری را برای کاربر ایجاد می‌کند. رمزارزهای Chia و Storj از جمله ارزهایی هستند که از این شیوه اثبات استفاده می‌کنند. این مکانیزم اجماع یکی از کم هزینه‎‌ترین روش‌های کسب درآمد است.

Proof of ElapsedTime

در روش اثبات زمان سپری شده بصورت تصادفی و عادلانه سازنده بلوک جدید انتخاب می‌شود. مبنای این روش انتخاب سازنده بلوک با استفاده از زمان سپری شده هر کاربر در شبکه است. در این روش سیستم زمان مشخصی را بصورت اتفاقی برای هر کاربر انتخاب می‌کند و پس از سپری شدن زمان کاربری که زمانش به اتمام رسیده; اولویت برای ساخت بلوک را دارد. این مکانیزم تنها زمانی کاربردی است که سیستم متوجه شود هیچ نود یا کاربری چندبار در این سیستم ورود نکرده است. این روش به عنوان جایگزین سامانه PoW مطرح شده و ادعا می‌کند که مصرف انرزی به مراتب کمتری دارد.

Proof of Identity

در روش اثبات هویت کلید شخصی هرکاربر یا یک فرد احراز شده در قیاس قرار می‌گیرد. در واقع این روش اثبات مدرکی برای حضور کاربران در یک شبکه محسوب می‌شود. و هر تراکنش به نام فرد مورد نظر ثبت می‌شود. هر کاربری که یک هویت به وی تعلق گرفته توانایی ساخت بلوکی از اطلاعات را دارد که نمایش‌دهنده آن فرد در شبکه است. احتمال می‌رود که این روش در آینده برای احراز هویت در شهرهای هوشمند مبتنی بر بلاک چین استفاده شود. شبکه اجتماعی مبتنی بر بلاک چین Peepeth از این نوع اثبات برای ثبت اطلاعات کاربران خود استفاده می‌کند.

Proof of Authority

روش اثبات قدرت (صلاحیت) مکانیزمی بهبود یافته مبتنی بر مکانیزم PoS می‌باشد، بصورت که هویت تاییدکننده‌ها در شبکه قفل می‌شود. در این روش هویت، رابطه میان هویت شخصی تایید کننده و اسناد رسمی برای تایید هویت‌های دیگر است. و تایید کننده‌ شهرت و آبروی خود را در این سامانه استیک (قفل) می‌کنند. در این مکانیزم نودهایی به تاییدکننده ارتقا پیدا می‌کنند، تنها کسانی هستند که اجازه ساخت بلوک جدیدتر را دارند.

Proof of Activity

مکانیزم اجماع اثبات فعالیت در واقع ترکیبی از مکانیزم های اثبات سهم و اثبات کار می‌باشد. در این روش هم، ماینرها سعی در پیدا کردن راه حل مسئله و دریافت پاداش آن دارند. هرچند که این جایزه نوشته‌هایی ساده یا یک آدرس و اطلاعات پایه هستند.

از این اطلاعات پایه برای پیدا کردن تصادفی گروهی از تایید کننده‌ها استفاده می‌شود که مسولیت ایجاد بلوک‌های جدید را دارند. و تایید کننده‌هایی که سهام و دارایی بیش‌تری دارند برای ساخت بلوک‌های جدید استفاده می‌شوند.

Proof of History

برای مثال شما در نظر بگیرید که شما عکسی از مجله نیویورک تایمز می‌گیرید. این عکس قطعا بعد از انتشار مجله بوده و مدرکی از وجود آن مجله است. PoH روشی است برای ثبت زمانی یک رویداد به منظور اثبات رخ دادن آن. این روش با استفاده از یک مکانیزم دیگر آثار تاریخی منحصر به‌فردی را به وجود می‌آورد. این مکانیزم همچنین از یک مکانیزم دیگر برای مکانیسم کاری رمز ارزها دریافت اطلاعات ورودی استفاده می‌کند. و اطلاعات دریافتی را با استفاده از الگوریتم خود منحصر به‌فرد تحویل می ‌دهد. در واقع از این مکانیزم اجماع در بلاک چین به منظور ثبت زمانی و هماهنگ سازی بلاک چین با مکانیزم اجماع اصلی استفاده می‌شود.

در شیوه تایید این مکانیزم اجماع سرعت اثبات بسته به تعداد هسته‌های پردازشی کارت گرافیگ نود تایید کننده است. شیوه محاسبه سرعت تایید این تراکنش (تعداد هسته های کارت گرافیک/۱) است. یعنی یک کارت گرافیک مدرن با ۴۰۰۰ هسته پردازشی می‌تواند تراکنش این شبکه را در ۰.۲۵ میلی ثانیه تایید کند. این مکانیزم در حال حاضر تنها به عنوان مکانیزم کمکی در شبکه سولانا فعال است و بیش‌تر به عنوان یک مکانیزم کمکی یاد می‌شود.

Proof of Coverage

این مکانیزم اجماع برای ایجاد شبکه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین توسط پلتفرم هلیوم معرفی شد. در این مکانیزم اجماع، اعتبارسنج‌های شبکه تنها احتیاج به اثبات موقعیت جغرافیایی خود برای ادامه فعالیت در شبکه دارند. در شبکه هلیوم بعد از هر ۲۴۰ بلاک، چالشی از طرف شبکه برای نودهای هات اسپات ارسال می‌شود که تمامی نودها باید به آن پاسخ گو باشند. این مکانیزم اجماع مصرف انرژی فوق‌العاده کمی دارد و تنها لوازم مورد نیاز مودم هات اسپات شبکه هلیوم است.

کلام آخر

در حال حاضر تمامی مکانیزم‌های اجماع محدود به مکانیسم کاری رمز ارزها موارد فوق نبوده و تمامی آن‌ها در زمینه رمزارزها کاربرد ندارند و جهت کاربردهای دیگری در زمینه بلاک چین ابداء شده اند. امیدواریم از این مطلب لذت کافی را برده باشد.

برای خرید بیت کوین خرید اتریوم و خرید تتر و …. دیگر رمزارزها به وبسایت صرافی ارزینجا مراجعه فرمایید

بهترین پلتفرم سهام گذاری دیجیتال کدام است؟

بهترین پلتفرم سهام گذاری دیجیتال از موضوعات مهم است. در این مقاله می‌خواهیم بررسی کنیم که چطور می‌توان بهترین پلتفرم مالی غیرمتمرکز را برای سهام گذاری ارزهای دیجیتال، انتخاب کرد.

بهترین پلتفرم سهام گذاری دیجیتال

تمام بلاک چین‌ها از بیت کوین گرفته تا ارز ترون، همه و همه یک چیز مشترک دارند: معاملات آن‌ها باید تأیید شود. روند تأیید معامله بیت کوین که یکی از محبوب‌ترین بلاک چین‌هاست، از روشی استفاده می‌کند که به آن اجماع اثبات کار (PoW) گفته می‌شود. این روش، روشی انرژی‌بر است.

همین انرژی‌بر بودن و ظهور تقاضای بسیار برای داشتن اقتصاد جهانی سبز که به نفع محیط زیست باشد، موجب به وجود آوردن دومین روش تأیید معاملات شد. این روش هم اثبات سهام (PoS) نام دارد و به روشی بسیار محبوب، تبدیل شده است. اثبات سهام برخلاف اثبات کار، مکانیسم اجماعی است که به سهام‌گذاران، فرصت تأیید معاملات را در عوض یک پاداش می‌دهد. این مکانیسم به‌علاوه به تصمیمات مهم نیز رأی می‌دهد.

برای آنکه بتوانید درآمد بیشتری از سهام‌گذاری ارزهای دیجیتال داشته باشید، باید به فکر کار کردن بر روی یک پلتفرم دیفای مناسب باشید. اما چطور می‌توان بهترین پلتفرم سهام گذاری دیجیتال را انتخاب کرد؟ ما در ادامه، برخی از نکات مفید را به شما ارائه می‌دهیم که می‌تواند در انتخاب بهترین پلتفرم برای سهام‌گذاری در ارزهای دیجیتال، به شما کمک کند.

نگاهی نزدیک‌تر به سهام‌گذاری و نحوه کار آن

سهام‌گذاری ارزهای دیجیتال در امورمالی غیرمتمرکز، در حقیقت روندی از قفل کردن کوین‌های خود در یک بلاک چین اثبات سهام، برای کمک به تأیید معاملات است. سهام‌گذاری همچنین به ایمن کردن شبکه و حاکمیت آن نیز کمک می‌کند. به‌عنوان تشویق نیز شما با بخشی از هزینه معامله یا کوین‌های جدید و بر اساس مدلی که پلتفرم موردنظر شما از آن استفاده می‌کند، پاداش می‌گیرید.

اگرچه‌که شما می‌توانید ارزهای دیجیتال موردنظر را خود به تنهایی نیز سهام‌گذاری کنید، اما لجستیک‌ها احتمالا این کار را برای شما دشوارتر می‌کنند. برای مثال، برای بسیاری از افراد، دشوار است که کامپیوترهای مکانیسم کاری رمز ارزها خود را بدون خاموش کردن آن‌ها، راه بیاندازند. همچنین، اگر کوین‌های شما چند عدد بیشتر نباشند، مقدار پاداشی که می‌گیرید نیز احتمالا پایین خواهد بود.

به همین دلیل فکر خوبی است که با یک شبکه دیفای خوب برای سهام‌گذاری ارزهای دیجیتال، کار کنید. این پلتفرم‌ها، سهام شرکت‌کنندگان مختلف را با هم جمع می‌کنند، شانس ساخت بلاک‌های جدید را افزایش می‌دهند و آن‌ها را به زنجیره‌ها نیز اضافه می‌کنند.

اثبات کار اتریوم در شرف تغییر

اثبات کار اتریوم که از مکانیسم‌های اثبات کار برتر است، حالا به «فصل نهایی» خود وارد می‌شود.البته تغییر پیشگامانه این ارز که «مرج» نام دارد، به تعویق افتاده است. «مِرج» (Merge) اوج قله سفر طولانی جامعه اتریوم محسوب می‌شود. از آنجایی که جنجال و هیاهو حول مرج بالا گرفته است، «تیم بیکو» توسعه‌دهنده بنیاد اتریوم اشاره کرده است که علاقه‌مندان این رمز ارز باید چند ماه دیگر هم منتظر بمانند.

مرج اتریوم در ژوئن اتفاق نمی‌افتد

برای تازه‌واردان دنیای اتریوم، «مرج» تغییر مکانیسم اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) است که عده بسیاری منتظر آن بوده‌اند. مرج، توسعه بزرگی برای اتریوم محسوب می‌شود و به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای تأثیرات محیطی این شبکه را بهبود می‌بخشد. به‌علاوه، این توسعه جدید باعث سریع‌تر و ارزان‌تر شدن تراکنش‌ها هم می‌شود. این بدان دلیل است که فاز بعدی اتریوم منجر به دومین امنیت بزرگ بلاک چینی خواهد شد.

تعدادی از ماینرهای اتریوم هنوز برای مرج آماده نیستند

با آنکه مرج نقطه عطف بزرگی برای اتریوم است اما همه قانع نشده‌اند که توسعه‌دهندگان بتوانند مکانیسم شبکه اصلی را در نیمه دومی سال ۲۰۲۲ از اثبات کار مکانیسم کاری رمز ارزها به اثبات سهام تغییر دهند. حتی سخنگوی شرکت Flexpool نیز اذعان دارد که باور نمی‌کند مرج بتواند تا سال بعد اتفاق بیوفتد.

استخر Flexpool همچنین در رابطه با مکانیسم اثبات کار اتر بیان داشت که آن‌ها قصد دارند توسعه‌دهندگان خود را به شبکه‌های آزمایشی مرج اختصاص دهند. این استخر ارز دیجیتال تا به حال پول زیادی را در استخراج اتریوم سرمایه‌گذاری کرده است. پس هیچ تعجبی ندارد که آن‌ها بخواهند شبکه اتریوم به استفاده از مدل PoW تا جایی که می‌شود ادامه دهد.

الگوریتم اجماع اثبات کار چیست؟ نقد و بررسی الگوریتم Proof of Work

در حال حاضر، کمتر کسی پیدا می‌شود که نام بیت‌کوین را به‌عنوان معروف‌ترین ارز دیجیتال نشنیده باشد، اما چند نفر هستند که بدانند شبکه بلاک‌چین بیت‌کوین چگونه اداره می‌شود؟ در شبکه بلاک‌چین بیت‌کوین برای تأیید تراکنش‌ها از الگوریتم اجماع اثبات کار (Proof of Work) استفاده می‌شود، اما الگوریتم اجماع اثبات کار چیست؟ به‌غیر از بیت‌کوین کدام‌یک از شبکه‌های بلاک‌چین از الگوریتم اجماع PoW بهره می‌برند؟ برای پاسخ به این سؤالات، تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.

فهرست عناوین مقاله

نگاهی به تاریخچه الگوریتم اجماع اثبات کار

اولین‌بار در سال 2009 بود که در وایت پیپر بیت‌کوین نام الگوریتم اجماع اثبات کار مطرح شد. ساتوشی ناکاموتو در وایت‌پیپر بیت‌کوین از ایده‌ای اساسی به نام تمرکززدایی یاد کرد. در واقع، ناکاموتو شیوه انتقال پول با استفاده از واسطه‌هایی مانند بانک‌ها را ناکارآمد می‌دانست. در مقابل، ارز دیجیتال بیت‌کوین را به‌عنوان سیستم پرداخت الکترونیک همتابه‌همتای بدون نیاز به واسطه معرفی کرد.

سؤال اساسی که مطرح شد، این بود که چگونه شبکه بلاک‌چین بیت‌کوین بدون نظارت نهادی مانند بانک اداره خواهد شد؟‌ ناکاموتو در وایت‌پیپر بیت‌کوین، به‌طور مفصل به این سؤال پاسخ داده است. در مقاله جداگانه‌ای وایت‌پیپر بیت‌کوین را تشریح کردیم. برای مطالعه بیشتر می‌توانید به مقاله وایت پیپر بیت‌کوین مراجعه کنید.مکانیسم کاری رمز ارزها

در اینجا، ایده ناکاموتو را به‌اختصار شرح می‌دهیم. دفتر کل توزیع‌شده (Distributed ledger) راه‌حل خلاقانه بلاک‌چین بیت‌کوین برای ایجاد بستری غیرمتمرکز و شفاف است. دفتر کل توزیع‌شده را می‌توان مشابه سرور در سیستم‌های متمرکز در نظر گرفت؛ با این تفاوت که نسخه‌ای از آن در اختیار تمام کسانی که مالک بیت‌کوین هستند، قرار می‌گیرد.

به این ترتیب، هر تراکنش در شبکه بیت‌کوین باید درون دفتر کل توزیع‌شده ثبت شود و تمام افراد بر سر تغییرات اعمال‌شده به توافق برسند. از طرفی، داده‌های مربوط به هیچ‌یک از تراکنش‌های بیت‌کوین از دفتر کل توزیع‌شده حذف نمی‌شود، بلکه داده‌ها تا همیشه به صورت زنجیره در کنار یکدیگر باقی می‌مانند.

حصول توافق بین تعداد فراوانی از افراد که در شبکه بیت‌کوین حضور دارند، چگونه امکان‌پذیر است؟ هیچ راهی به جز در نظر گرفتن الگوریتم‌های اجماع خودکار برای این منظور وجود ندارد. الگوریتم اجماع اثبات کار از همین‌ جا متولد شد.

الگوریتم اثبات کار چیست؟

هرچند که الگوریتم اثبات کار به شبکه بیت‌کوین محدود نیست؛ برای ارائه تعریف دقیق از آن، بحث را با بلاک‌چین بیت‌کوین پیش می‌بریم. در شبکه بیت‌کوین عده‌ای از افراد به‌صورت داوطلبانه به‌عنوان ماینر (Miner) فعالیت می‌کنند. ماینرها سخت‌افزارهایی را تهیه می‌کنند و در اختیار شبکه بیت‌کوین قرار می‌دهند. وظیفه ماینرها، تأیید تراکنش‌های زنجیره بیت‌کوین است. داده‌های تراکنش‌ها در زنجیره بیت‌کوین مکانیسم کاری رمز ارزها در قالب بلوک‌هایی ذخیره می‌شوند. هر بلوک در زنجیره بیت‌کوین شناسه اختصاصی دارد که با نام هش (Hash) شناخته می‌شود.

زمانی بلوک به زنجیره بیت‌کوین افزوده می‌شود که هش اختصاصی مربوط به آن شناسایی شود. شناسایی این هش بر عهده ماینرهاست. با استفاده از مجموعه عملیات ریاضی این هش شناسایی می‌شود. اولین ماینری که بتواند هش را شناسایی کند، به‌عنوان استخراج‌کننده بلوک معرفی می‌شود و به‌ازای آن پاداش دریافت می‌کند. پس از آن ماینرهای دیگر فرایند طی‌شده را بررسی و تأیید می‌کنند تا بلوک به زنجیره افزوده شود. تأیید تراکنش‌ها در زنجیره بیت‌کوین به این صورت انجام می‌شود.

آنچه تا اینجا ذکر کردیم، مفهوم کامل الگوریتم اجماع اثبات کار بود. در شبکه‌های دیگر بلاک‌چین نیز که از این الگوریتم اجماع استفاده می‌شود، مکانیزم اجرا تقریباً مشابه همان رویه‌ای است که پیش‌تر ذکر کردیم.

مزایا و معایب الگویتم اجماع اثبات کار چیست؟

تا اینجا بررسی کردیم که الگوریتم اثبات کار چیست. این الگوریتم اجماع مزایا و معایبی دارد که باید در اینجا بررسی کنیم. اصلی‌ترین مزایای الگوریتم PoW عبارت‌اند از:

• امنیت فوق‌العاده زیادی را در شبکه بلاک‌چین ایجاد می‌کند.
• امکان تأیید تراکنش‌ها در شبکه را به‌صورت خودکار و متغیر فراهم می‌کند.
• ماینرها با استفاده از این الگوریتم امکان درآمدزایی دارند.

الگوریتم اثبات کار خالی از ایراد نیست. منتقدان این الگوریتم چند نکته اساسی مطرح می‌کنند که لازم است مفصل درباره آن‌ها توضیح دهیم.

1. سرعت کم پردازش تراکنش‌ها

پردازش تراکنش‌ها با استفاده از الگوریتم اجماع اثبات کار زمان‌بر است. برای مثال، تشکیل هر بلوک در شبکه بیت‌کوین حدود ده دقیقه طول می‌کشد. همین مسئله در شبکه‌های بلاک‌چین با ترافیک بالا سبب بروز مشکل مقیاس‌پذیری می‌شود. مشکل مقیاس‌پذیری باعث می‌شود کاربران برای پردازش تراکنش‌هایشان مجبور شوند کارمزدهای بیشتری پرداخت کنند. این مشکل سبب شده است الگوریتم‌های اجماع جایگزین در برخی از شبکه‌ها به کار گرفته شوند.

2. نیاز به تجهیزات سخت‌افزاری گران‌قیمت

چند سال قبل با استفاده از رایانه‌های خانگی می‌شد در فرایند استخراج بیت‌کوین مشارکت کرد. رفته‌رفته، تعداد ماینرها افزایش پیدا کرد و درنتیجه، رقابت برای استخراج بیت‌کوین نیز شدت یافت. این موضوع برای ارزهای دیجیتال دیگر با مکانیزم اجماع اثبات کار نیز با شدت کمتری صادق است. ماینرها برای موفقیت در رقابت با دیگران به سراغ خرید دستگاه‌های سخت‌افزاری با توان زیاد محاسباتی رفتند.

در حال حاضر، ماینرها دستگاه‌‌های ایسیک (ASIC) پیشرفته را در قالب مزارع ماینینگ به کار می‌گیرند. این دستگاه‌ها قیمت تمام‌شده بسیار زیادی دارند؛ بنابراین، طبیعی است که تعداد افراد زیادی از پس خرید آن‌ها و راه‌اندازی مزارع استخراج بیت‌کوین برنمی‌آیند.

3. مصرف زیاد انرژی

مشکل دیگری که باید برای دستگاه‌های ماینینگ ذکر کنیم، مصرف برق زیاد آن‌هاست. همین مسئله سبب شده است تا دولت‌ها محدودیت‌های زیادی برای مزارع استخراج در نظر بگیرند؛ حتی برخی از ماینینگ‌ها مجبور شده‌اند برای تأمین برق دستگاه‌های خود نیروگاه‌های اختصاصی راه‌اندازی کنند. این در حالی است که الگوریتم‌های اجماع جایگزین در شبکه‌های بلاک‌چین دیگر مانند الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake)، مشکل مصرف برق را کاملاً برطرف کرده‌اند.

کدام شبکه‌های بلاک‌چین از الگوریتم اثبات کار بهره می‌برند؟

اشاره کردیم که بیت‌کوین تنها شبکه بلاک‌چین نیست که از الگوریتم اثبات اجماع کار بهره می‌برد. ازجمله معروف‌ترین شبکه‌های دیگری که از این الگوریتم اجماع استفاده می‌کنند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:‌

• لایت کوین (LTC)
• بیت‌کوین کش (BCH)
• دوج کوین (DOGE)
• مونور (XMR)
• زی‌کش (ZEC)
• اتریوم کلاسیک (ETC)

کلام پایانی

در این مقاله الگوریتم اجماع اثبات کار را بررسی کردیم. اثبات کار، نسل اول مکانیزم‌های اجماع بود که برای تأیید تراکنش‌ها و تأمین امنیت شبکه‌های بلاک‌چین ابداع شد. این الگوریتم در تحقق ایده غیرمتمرکزسازی شبکه‌های بلاک‌چین و برقراری امنیت بسیار کارآمد بوده است، اما مشکلات زمان طولانی پردازش تراکنش‌ها و همچنین هزینه و مصرف انرژی زیاد، سبب شد تا متخصصان به فکر الگوریتم‌های جایگزین آن باشند. با وجود این، هنوز هم اثبات کار، به‌عنوان الگوریتم اجماع بسیاری از رمز ارزهای معروف استفاده می‌شود.